|
|
||
|
شوهر من که شوهر بام های جهان است هر شب با آسمان آن سوی پنجره ام همخوابه می شود وصبح بوی پیاز داغ و اسکادا وهم اتاقم را منتشر می کند.
شوهر من که از اسلام چهار زن صیغه ایش را می داند و از یهود پهلوی چپ مرد را و از مسیح گونه سیلی خورده راستش را برای همه زن های همسایه و دوستان دوره دبستانم وهمه همکاران اداره ام تره خرد می کند سفره می اندازد و از زیبایی نگاه و سینه هایشان سخن می گوید ! و هر بار که ته مانده سفره را در سر من می تکاند می گوید - باید امسال بهار بچه بیاوری !
|
